Golf d'Hardelot

Net als de buurman in Le Touquet (die bij dezelfde groep hoort, Open Golf Club) biedt Hardelot Golf Club twee zeer verschillende, elkaar aanvullende banen. Hier heeft u de zee met Les Dunes, het bos met Les Pins. Maar daarmee houdt de gelijkenis wel op . Le Touquet heeft zijn reputatie te danken aan La Mer , Hardelot aan Les Pins. Het moet worden toegegeven dat les dunes pas tien jaar oud zijn. Het is moeilijk om ondanks alle sterke punten een plaatsje onder dec zon te veroveren, vooral als les pins hun schaduw vooruitwerpen ! 
Deze baan is ontsnapt; ontsnapt aan de vergetelheid, ontsnapt aan de Tweede Wereldoorlog, toen de bunkers ijn de mode niet bepaald diegene waren waar we zo dol zijn. Hij werd aangelegd in 1931 en kende een ware wederopstandi,ng na deze verschrikkelijke strijd, even prachting als zijn Englese architact Simpson hem had ontworpen. Deze architect had toentertijd trouwens bijzonder vleiende kritieken gekregen, die nog steeds actueel zijn. 
De baan kronkelt tussen de kwetsbare naaldbomen door, zonder de indruk van onoverkomelijke moeilijkheden te geven. Vergissing: alleen al in het laastste stuk, op de 15e, 17e en 18e komt elk gebrek aan percisie u duur te staan. Een paar kandidaten voor de overwinning van de onlangs gespeelde Challenge de France, in oktaboer 2001, hebben dit tot hun spijt gemerkt. 
En de bunkerts zijn er niet alleen om mooi te zijn , ze zorgen voor daadwerkelijke problemen.
De Dunes , die we te danken hebben aan Jean Claude Cornillont en Paul Rolin, laten zich evenmin eenvouding benaderen , zelfs ondanks het feit dat de wind zich er minder laat voelen dan in Le Touquet. De fairways zijn niet erg breed, de glooiingen van het terrein, meer uitgesproken dan op Les Pins, beteugelen het enthousiasme als ze de bal in de weg zitten of de speler in een minder comfortabele ligging brengen.Ook hier hebben kleine foutjes groyte gevolgen! Maar op welke baann speelt men nu altijd ver onder par?